Thuiskomen in mijn lichaam

Een week na de beslissing om te scheiden, maakte ik een hoge sprong op een trampoline. Even voelde ik de vrijheid van die keuze, maar de landing liep totaal verkeerd. Het resultaat: een zwaar gekneusde enkel. Vanaf het midden van mijn kuit tot net boven mijn tenen, kleurde mijn huid donkerblauw. De pijn dwong me wekenlang om stil te zitten, om aanwezig te zijn in mijn lichaam. Wat een timing! Wat ik toen ontdekte, zou mijn kijk op vrouwelijke kracht en later ook mijn kinderwens voorgoed veranderen.

Eigenlijk had ik die verandering stilletjes eerder voelen aankomen. Nog vóór mijn scheiding was er een groeiend gevoel: ik wil leven, ik wil mijn lichaam weer gebruiken. Ik begon met sporten. Vooral fitness hielp: het simpele gevoel van mijn spieren die aan het werk waren, bracht me stap voor stap terug bij mezelf.

Met de emoties van de scheiding én de pijn van mijn enkel, voelde ik alles tegelijk. Op dat moment was het enorm zwaar, maar achteraf zie ik: dit was een keerpunt. Het contrast met de jaren ervoor was groot. Overdag zat ik uren in de auto voor mijn werk, in het weekend plofte ik uitgeput op de bank. Ik was in de dertig, maar ik voelde me oud. De enkel en de scheiding zetten alles in een stroomversnelling. Mijn leefstijl en mijn relatie met mijn lichaam veranderden voorgoed.

Misschien herken jij het ook. Het is zo makkelijk om steeds bezig te zijn en afgeleid te blijven: werk, huishouden, afspraken, of een avond gedachteloos scrollen op je telefoon. We zitten in ons hoofd en vergeten ons lichaam compleet. Soms zelfs bewust, omdat we emoties of oud verdriet liever niet willen voelen. Dus blijven we in die actiemodus, want zolang we doorgaan, hoeven we niet stil te staan bij onszelf.

Maar wat als onze kracht juist ligt in helemaal aanwezig zijn in ons lichaam? Wat als er dan een vrouw in jou opstaat waarvan je niet wist dat ze bestond? Een versie van jezelf die, door in contact te staan met haar hele zelf, eindelijk zichzelf kan zijn en daarin rust, kracht en geluk vindt. Ik noem dat vrouwelijke kracht.

Tijdens mijn scheiding werd dit een levensveranderende les. Jaren later, midden in mijn fertiliteitstraject, werd ik opnieuw met diezelfde waarheid geconfronteerd. Alle spanning, medische behandelingen en hormonale schommelingen zorgden ervoor dat ik weer in mijn hoofd ging zitten. En opnieuw moest ik terug naar mijn lichaam, naar mezelf. Daar vond ik de kracht om door die periode van stress en eenzaamheid heen te gaan.

Juist bij een kinderwens kan dit verschil maken. Niet alleen voor je welzijn, maar ook voor je vruchtbaarheid. Een lichaam dat zich veilig en verbonden voelt, functioneert anders. Je kan beter inschatten wat je nodig hebt, stress vermindert en je maakt ruimte voor nieuw leven.

Het blijft voor mij een sleutel: hoe beter we contact maken met ons lichaam, hoe meer we onszelf terugvinden en hoe sterker onze vrouwelijke kracht wordt.

Hoe maak jij weer contact met je lichaam, juist in periodes die spannend of emotioneel zwaar zijn?